چکیده: (1908 مشاهده)
کتاب تاریخ ارامنۀ ایران در قرن هفدهم به قلم وازگن س. غوگاسیان جدیترین اثر پژوهشی دربارۀ ارامنۀ ایران به ویژه ارامنۀ جلفای اصفهان در عصر صفویه است. این
1881 نخستین - کتاب بعد از اثر دِر هوهانیانس با نام تاریخ جلفای نو در سال 1880 تلاش برای نگاه منتقدانه به جوامع ارمنی ایران در قرن هفدهم میلادی به عنوان خلیفهگری واحد به حساب میآید. این مطالعه دورۀ یکصد و بیست سالۀ تاریخ ارامنۀ جلفای نو را از کوچ ارامنه به ایران و آغاز خلیفهگری ارامنه در 1012 ق/ 1604 م تا 1ق/ 1722 م را در بر میگیرد که بعد از اشغال اصفهان به دست افاغنه در سال 135 اشغال اصفهان و سقوط صفویه شاهد تباهی جلفای نو و موج مهاجرت ارامنه به هندوستان، روسیه و سایر بلاد هستیم. مؤلف تاریخ ارامنه هدف خود از تألیف این کتاب را بررسی و روشن ساختن پراکندگی جغرافیایی و مردمشناختی مهاجران ارمنی در ایران، ساختار اجتماعی و وضعیت مدنی و مدیریت دینی آنها، برخورد حکومت صفویان با آنها، شکل و پیدایش خلیفهگری جلفای نو عنوان میکند. با توجه به این موضوع نقد و تحلیل شکلی و محتوایی اثر حاضر و ارائۀ پیشنهادهای اصلاحی برای بهبود و رفع کاستی ها و اشتباههای آن در چاپهای آتی هدف پژوهشی مقالۀ حاضر را تشکیل میدهد.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/8/14 | پذیرش: 1396/8/14 | انتشار: 1396/8/14