با استمداد از فیوضات « مکتب تفکیک » برخی متکلمین شیعه در عصر حاضر معتقدند علمای نشئۀ رضویه، و با پیروی از علی اب نموس یالرضا(ع)، در برابر مکت بها و نحل هها و فلسف هها و کلا مها و اندیش ههای بشری به جداسازی مکت بهای فکری و شناختی دخیل یا ممتزج م یپردازند و زلال علم قرآنی و حدیثی را از آمیخت هشدن با دیگر جریا نها پاس م یدارند. برای نشا ندادن تمایز بنیادین سه طریق فلسفه، عرفان و معارف خالص « تفکیک » اصطلاح دینی از سوی صاحبان این نظریه انتخاب شده است. در اثبات این نظریه، کتا بها و مقالات متعددی از سوی علمای آن سامان به رشته تحریر درآمده و کتاب احیاگر حوزۀ خراسان، گذری بر زندگانی و آثار فقیه اهل بیت (علیه مالسلام) میرزا مهدی اصفهانی، جدیدترین تألیف در این حوزه است. هدف از نقد این کتاب، بررسی میزان تفاو تها و تشاب هها نسبت به دیگر منابع است. روش کار در این نوشتار، توصیف داد هها م یباشد و سؤال اصلی این نقد این است که آیا این کتاب قابلیت عرض هشدن در مجامع کلامی، و نیز گرو ههای اجتماعی را دارد؟